Wybierz kraj

Pulldown 2
Pulldown 2
Pulldown 2
Pulldown 2
Pulldown 2
Pulldown 2
Pulldown 2
Pulldown 2
Pulldown 2

Forbo Websites

Wybierz oddział
Forbo Group
Forbo Flooring Systems
Forbo Movement Systems
O NAS KARIERA PRASA FAQ KONTAKT Zamówienie próbek

Chemia budowlana Forbo Eurocol - PYTANIA I ODPOWIEDZI cz.2

W drugiej części naszego materiału, poniżej zostały wyszczególnione często zadawane pytania dotyczące produktów Forbo Eurocol i warunków ich aplikowania: kleje Eurocol, lakiery Eurocol, masy wyrównujące i podłoża.


Co oznacza pojęcie chłonnego podłoża?

Co oznacza pojęcie chłonnego podłoża?

Kleje Forbo Eurocol do wykładzin
Do prawidłowego stosowania klejów na bazie dyspersji wymagane są podłoża chłonne. Te podłoża mogą wchłaniać pewną ilość wody z klejów dyspersyjnych, która nie może odparować. Szczególnie w przypadku tzw. klejów do instalacji na mokro, zdolność chłonięcia podłoża ma ogromne znaczenie. W połączeniu z osiągnięciem wystarczającej równości podłoża montażowego, rozprowadzanie masy szpachlowej za rakli do wylewek przygotowuje zarówno równość, jak i zdolność podłoża do właściwej chłonności.

Masy mineralne
W przypadku mas mineralnych, średnia grubość warstwy wynosząca około 2-3 mm jest wystarczająca, aby zapewnić zdolność chłonięcia wilgoci z klejów dyspersyjnych stosowanych do układania pokryć podłogowych (szczególnie LVT lub pokryć podłogowych z kauczuku).

Środki gruntujące Forbo Eurocol
Również przy wyborze gruntów używanych przed stosowaniem mas, znaczenie ma ocena chłonności podłoża. Należy zwrócić uwagę na konkretne instrukcje produktu dotyczące stosowania gruntów i stosunek rozcieńczenia, jeśli jest to konieczne.
Prostą metodą oceny zdolności chłonięcia jest tzw. „test kropli wody”. W tym teście na podłoże nanosi się niewielką ilość wody i obserwuje, czy woda jest wchłaniana przez podłoże w ciągu kilku minut. Jeśli kropla wody pozostaje na dłuższy czas, można przypuszczać, że zdolność chłonięcia jest niewielka lub podłoże jest niechłonne.

Co można zrobić, jeśli podłoże ma zbyt wysoką wilgotność do prac instalacyjnych?

Co można zrobić, jeśli podłoże ma zbyt wysoką wilgotność do prac instalacyjnych?

Możliwa wilgotność resztkowa, przy której można wykonywać prace związane z wykładzinami podłogowymi lub parkietem, jest określona i opisana w odpowiednich normach i przepisach branżowych lub instrukcjach montażu.
Jeżeli podczas badania podłoża zostanie stwierdzona podwyższona wilgotność resztkowa podłoża, można zastosować odpowiednie grunty paroizolacyjne. Stan jastrychu lub powierzchni betonu ma również kluczowe znaczenie dla przydatności podkładu. Niestabilne strefy brzegowe powierzchni należy usunąć odpowiednimi metodami, takimi jak szlifowanie, frezowanie.
Zanieczyszczenia, szczególnie na podłogach betonowych, gdzie mogły zostać użyte środki wygładzające, należy usunąć poprzez śrutowanie. Grunty odcinające są często konieczne nawet w przypadku podłóg mających kontakt z gruntem lub niepodpiwniczonych, ponieważ naturalne schnięcie jest często ograniczane przez kontakt z wilgocią.
W zależności od ilości wilgoci resztkowej i wynikających z niej naprężeń na podłodze, można zastosować różne bariery przeciwwilgociowe. Należy przestrzegać wskazówek bezpieczeństwa dotyczących stosowanych materiałów!
Stosowanie podkładów paroizolacyjnych należy każdorazowo uzgodnić z klientem w formie pisemnej. Jastrychy lub podłoża betonowe muszą być dojrzałe, osiągnąć odpowiednią wytrzymałość, aby procesy skurczu w znacznym stopniu ustąpiły.

Co to jest poliuretan?

Co to jest poliuretan?

Poliuretan, w skrócie PU lub PUR, to klasa tworzyw sztucznych wytwarzanych zwykle z surowców petrochemicznych.
Wysokowydajny surowiec można wykorzystać do stworzenia szerokiej gamy produktów końcowych. W przypadku klejów PU zasadniczo można było uniknąć składników petrochemicznych, ponieważ można było zastosować surowce odnawialne. Wydajność PU pozostaje w pełni nienaruszona.

Podobnie jak w przypadku wszystkich materiałów PU (z których wiele jest stosowanych w służbie zdrowia), tolerancja dla zdrowia jest doskonała. Podczas obróbki należy zwrócić uwagę na sposób postępowania ze składnikiem utwardzacza. Po utwardzeniu materiał PU nie powoduje żadnych szkodliwych reakcji.

Na co należy zwrócić uwagę w przypadku dylatacji konstrukcyjnych w posadzkach

Na co należy zwrócić uwagę w przypadku dylatacji konstrukcyjnych w posadzkach

Przy rozważaniu dylatacji konstrukcyjnych w posadzkach warto zwrócić uwagę na kilka istotnych kwestii:

Umiejscowienie dylatacji: Dylatacje konstrukcyjne są zwykle umieszczane w określonych miejscach, aby umożliwić naturalne ruchy budynku, które wynikają z zmian temperatury, wilgotności oraz innych czynników. Ważne jest, aby dylatacje były umieszczane tam, gdzie są one projektowane, z uwzględnieniem wymogów konstrukcyjnych i projektowych.

Szerokość dylatacji: Szerokość dylatacji powinna być odpowiednio dobrana do rodzaju budynku oraz oczekiwanych obciążeń i ruchów. Zbyt wąska dylatacja może prowadzić do uszkodzeń konstrukcji, podczas gdy zbyt szeroka dylatacja może wpłynąć na wygląd i funkcjonalność posadzki.

Materiał dylatacyjny: Materiał, który jest używany do wypełnienia dylatacji, powinien być elastyczny, aby umożliwić ruchy budynku. Często stosuje się specjalne wkłady lub taśmy dylatacyjne, które pozwalają na ruchy wzdłuż osi dylatacji.

Uszczelnienie dylatacji: Dylatacje powinny być odpowiednio uszczelnione, aby zapobiec przedostawaniu się wilgoci i brudu, co może prowadzić do uszkodzeń konstrukcji i materiałów wykończeniowych.

Projektowanie posadzki: Podczas projektowania posadzki konieczne jest uwzględnienie dylatacji i dostosowanie wzoru lub układu posadzki do ich umiejscowienia.

Konserwacja: Po zakończeniu budowy posadzki konieczne jest regularne monitorowanie stanu dylatacji i konserwacja w razie potrzeby. Uszkodzenia lub uszczelnienie mogą wymagać naprawy lub wymiany.

Dylatacje konstrukcyjne są istotnym elementem każdej posadzki, ponieważ pozwalają na zachowanie integralności konstrukcji i zapewniają trwałość posadzki w dłuższym okresie. Ważne jest, aby zwracać uwagę na te kwestie od samego początku projektu do konserwacji, aby uniknąć potencjalnych problemów związanych z dylatacjami w przyszłości.

Jak stosować klej dwuskładnikowy?

Jak stosować klej dwuskładnikowy?

Ważne jest, aby przetwarzane materiały były aklimatyzowane do warunków klimatycznych panujących w pomieszczeniu, dlatego warto mieć go w pomieszczeniach przynajmniej na 24 godziny przed rozpoczęciem pracy.
Wymieszany klej aplikować za pomocą odpowiedniej szpachli zębatej zgodnej z TKB.
Elementy wykładziny podłogowej lub parkietu wkłada się w taki sposób, aby po włożeniu klej nie przedostał się pomiędzy elementy i nie został wyciśnięty między łączenia.
Po świeżo ułożonej powierzchni nie wolno chodzić przez pierwsze 2 godziny, gdyż w tym czasie klej nie nabrał jeszcze wytrzymałości, a ułożona warstwa „pływa”, a podczas chodzenia po niej mogą wystąpić przesunięcia i uszkodzenia spoiny klejowej. Widoczne ślady mogą pojawić się także na cienkich, elastycznych wykładzinach podłogowych.
Po ok. 2 godzinach powierzchnię należy całkowicie rozwałkować wałkiem podłogowym, aby zapewnić ostateczne i całkowite zwilżenie kleju od spodu instalowanej posadzki.

Jak właściwie zastosować kleje 2-składnikowe?

Jak właściwie zastosować kleje 2-składnikowe?

Składnik A wcześniej dokładnie wymieszany w opakowaniu, aż uzyska jednolity kolor i konsystencję. Teraz utwardzacz może być dodany do wiadra, a ponowne wymieszanie odbywa się za pomocą wolno obracającego się mieszadła (uwaga na ryzyko rozpylania przy wysokich prędkościach mieszadła!).

Mimo intensywnego mieszania, zawsze pozostaną niewymieszane niewielkie ilości obu komponentów w wiadrze (przywierają do brzegu wiadra i dna), które nie mogą utwardzać się chemicznie i w efekcie pozostają lepkie. Aby uniknąć powstawania lepkich miejsc na gotowej powierzchni, mieszany materiał musi być przeniesiony z opakowania dostawczego do drugiego, czystego wiadra, na przykład wiadra do mieszania. Następnie mieszamy ponownie, aby upewnić się, że składniki są teraz 100% wymieszane i nie mogą powodować lepkich miejsc.

W jaki sposób montuje się profile dylatacyjne?

W jaki sposób montuje się profile dylatacyjne?

Dylatacje konstrukcyjne należy zawsze wbudować w wierzchnią warstwę masy wyrównującej/szpachlowej.

Profil dylatacyjny należy już zamontować bezpośrednio w warstwie szpachlowej, biorąc pod uwagę wysokość posadzki użytkowej (masa + grubość ostatniej warstwy).

Co oznacza czas pracy?

Co oznacza czas pracy?

Kleje dwuskładnikowe wymagają dodatku utwardzacza do składnika A w celu uzyskania reakcji chemicznej. Po dokładnym wymieszaniu, rozpoczęciu reakcji, ponownym mieszaniu i przelaniu do wiadra do obróbki, zaczyna się czas pracy, który jest ograniczony przez tzw. czas pracy, określony przez laboratorium badawcze dla temperatury 20°C. Ogranicza on czas, w którym mieszanka jest nadal gotowa do użycia.

W zależności od używanego produktu, można zauważyć zauważalny wzrost konsystencji (lepkości) podczas pracy. Ta zmiana wynika z reakcji chemicznej między masą klejową, a utwardzaczem. Jeśli konsystencja staje się zbyt wysoka, traci się zdolność do właściwego rozprowadzania kleju.

Jak rozpoznać koniec czasu pracy?

Jak rozpoznać koniec czasu pracy?

W przypadku niektórych produktów gwałtownie wzrasta konsystencja (lepkość). W takim przypadku należy przerwać proces aplikacji, ponieważ w przeciwnym razie pogorszy się przyczepność do podłoża i instalowanego elementu podłogowego. W takich przypadkach, po prostu po upływie określonego czasu (czas pracy), należy przerwać proces aplikacji, nawet jeśli materiał wydaje się być nadal przetwarzalny.

Czy temperatura otoczenia wpływa na czas obróbki?

Czy temperatura otoczenia wpływa na czas obróbki?

Tak, warunki obróbki można znaleźć w opisach technicznych. Czas pracy w przypadku systemów dwuskładnikowych jest opisany dla optymalnej temperatury materiału i podłoża wynoszącej 20°C.

Wyższa temperatura materiału lub podłoża przyspiesza utwardzanie i skraca czas pracy, co wpływa na skrócenie czasu obróbki.

Niskie temperatury działają odwrotnie. Odchylenia od tej optymalnej temperatury zawsze prowadzą do zmian w procesie obróbki i aplikacji. Zimne materiały są również znacznie gęstsze, co czyni je trudniejszymi do obróbki i w efekcie prowadzi do gorszego wykończenia powierzchni. Dlatego temperatura w pomieszczeniu i temperatura materiału powinny być wyrównane przez co najmniej 24 godziny przed rozpoczęciem pracy. Jeśli temperatura podłoża lub materiału spada poniżej 15°C, proces tworzenia filmu i utwardzania w systemach dyspersyjnych jest zakłócony, a procesy chemiczne i odparowywanie wody z dyspersji są opóźnione. W przypadku klejów dyspersyjnych czas schnięcia może być znacznie wydłużony. Dopóki woda z dyspersji nie odparuje, nie pojawi się żadna siła klejenia ani przyczepność. Jeśli mimo to zbyt szybko zostanie zainstalowana elastyczna lub tekstylna wykładzina mogą pojawić się nierówności i pęcherze.
W przypadku np. lakierów, olejów, klejów itp. po standardowym czasie schnięcia, powierzchnia pozostaje lepka i nie jest jeszcze w pełni utwardzona. Wytrzymałość i odporność na zabrudzenia powierzchni są niewystarczające do użytku. Dlatego konieczne jest utrzymanie temperatury materiału i podłoża powyżej 15°C.

Czy wilgotność wpływa na sposób użycia?

Czy wilgotność wpływa na sposób użycia?

Tak, wilgotność względna ma bezpośredni wpływ na materiały instalacyjne i ich zachowanie. Zasady branżowe oraz wytyczne wymagają wilgotności względnej od 40% do 65%. W odróżnieniu od tego w przypadku niektórych prac dopuszczalne jest od 35% do 75%, o ile zezwalają na to producenci materiałów do układania i/lub wykładzin podłogowych oraz parkietów.

Bezpośrednio wpływa na procesy schnięcia produktów dyspersyjnych (środki gruntujące, kleje dyspersyjne), produktów proszkowych zmieszanych z wodą (masy szpachlowe), utwardzanych wilgocią produktów 1-składnikowych reaktywnych (środek gruntujący 1-składnikowy, klej 1-składnikowy).

W materiałach dysperyjnych niska wilgotność powietrza powoduje czasami drastyczne przyspieszenie schnięcia.

Masy mineralne szpachlowe, naprawcze mogą „przypalić się” na powierzchni lub występowanie spękań, jeżeli woda zarobowa zostanie zbyt szybko odparowana. Przy skrajnie niekorzystnych warunkach może wystąpić odpspojenie od warstwy środka gruntującego szczególnie przy mniej chłonnych podłożach. W przypadku klejów dyspersyjnych czas montażu ulega skróceniu, przez co zostaje przerwane zwilżanie wykładziny i następuje nieprawidłowa przyczepność. W przypadku produktów reaktywnych 1-składnikowych, brak wystarczającej wilgoci może opóźnić twardnienie, co skutkuje opóźnieniem możliwości obróbki lub użyteczności klejonej wykładziny/parkietu.

Wysoka wilgotność względna powoduje opóźnienie schnięcia mas mineralnych, co prowadzi do jej sedymentacji, nie buduje się stabilności, powierzchnia pozostaje śliska i sprawia wrażenie wilgotnej. W przypadku środków gruntujących i klejów dyspersyjnych, możliwość właściwej instalacji jest opóźniona, nie można uzyskać właściwej wytrzymałości spoiny klejowej. W przypadku reaktywnych produktów jednoskładnikowych naskórek tworzy się zbyt szybko, zwilżalność przez wykładziny podłogowe/parkiet jest zmniejszona, a twardnienie jest również opóźnione ze względu na szybkie tworzenie się naskórku na powierzchni podkładu. W przypadku podłóg drewnianych, linoleum i niektórych pokryć tekstylnych (np. włókniny igłowanej z włókna poliamidowego, wełny) wysoka wilgotność względna powoduje narastanie/pęcznienie materiału, co z kolei prowadzi do nierówności miejscach styków lub łączeń.

Jakie szpachle zębate należy stosować do montażu wykładzin podłogowych i podłóg drewnianych?

Jakie szpachle zębate należy stosować do montażu wykładzin podłogowych i podłóg drewnianych?

Podczas prac związanych z układaniem materiałów podłogowych i parkietu kleje (także kleje Forbo Eurocol) zwykle rozprowadza się na podłożu za pomocą szpachli zębatej.
Ilość kleju, który pozostaje na aplikowanej powierzchni zależy od wycięcia w kształcie zębów tych szpachli, co pozostawia odlew spoiny kleju na podłożu. Ilość użytego materiału na jednostkę powierzchni w dużej mierze zależy od geometrii tych ząbków.
Aby osiągnąć wytrzymałość klejenia zgodną z normami dla materiałów podłogowych, konieczne jest nałożenie minimalnych ilości kleju, które są zapewniane przez właściwą szpachlę określoną w karcie technicznej producentów (patrz instrukcje stosowania klejów Forbo Eurocol) . Jednocześnie zapewnia to wystarczające zwilżenie spodu materiału posadzkowego.
Podczas prac układania regularnie należy sprawdzać stan starcia szpachli zębatych, zwłaszcza czy osiągane jest wystarczające zwilżenie spodu elementów instalowanej podłogi. Zużyte szpachle należy wymieniać, aby uniknąć nieprawidłowego klejenia. Zasada „więcej znaczy lepiej”, czyli używanie szpachli o zbyt dużych ząbkach, jest niewłaściwa, ponieważ nadmiar kleju może spowodować widoczne ślady podczas użytkowania wykładzin elastycznych, może być przyczyną powstawania nierówności i bąbli.

Wróć do:
Chemia budowlana Forbo Eurocol - PYTANIA I ODPOWIEDZI cz.1